Many thanks

4 years ago
Permalink

Comment has been collapsed.

thanks, enjoy.

4 years ago
Permalink

Comment has been collapsed.

Hey Lugum,

Ik lees vaak advies verzoeken op een Nederlands tech forum, er is een grote community en het gaat over heel veel meer dan alleen computers.
Van leaseauto's tot problemen met pakketbezorgers, van buitenlandse politiek tot burenruzies, en van looneisen tot maatschappelijke hulp.
Wellicht is het een idee om daar je probleem met het vinden van een baan eens neer te leggen?
Je kunt daar in principe vragen wat je wilt over je opties, zolang je zelf maar aantoont er zelf ook moeite voor te doen, en dat lijkt mij in jou geval zeker geen probleem. Het is geen garantie voor een oplossing, maar er zijn daar redelijk wat mensen met ervaring in zowel het bieden van hulp als ook het ontvangen van hulp.
Als je twijfelt kun je eerst eens wat threads lezen op het forum en een tijdje meekijken hoe het er aan toegaat voordat je een informatieverzoek doet. Misschien kom je al een antwoord tegen zonder ooit te hoeven posten.
De website is www.tweakers.net , het gedeelte van het forum voor dit soort topics is https://gathering.tweakers.net/forum/list_topics/25
Misschien ben je er al geweest voor andere dingen, er is over van alles en nog wat te lezen, vooral op tech, ICT en financieel gebied.
Gezondheidsadvies gaat het ook wel eens over, maar daar zijn wellicht betere opties voor.
Succes!

4 years ago
Permalink

Comment has been collapsed.

Hoi

Bedankt, dacht altijd dat tweakers alleen voor computer dingen was.

Kort gezegd ben van m'n 15de door omstandigheden van school gegaan, thuis havo gedaan en wat mcse certificaten, maar telefoon support ligt me niet (omdat ik geen prater ben) en dan kan je wel bij bedrijven langs maar heb je een rijbewijs nodig en ben 6x gezakt, anders had ik al 2x banen op zak gehad). n nog 8 andere computercertificaten.
Ook op zat andere banen gesolliciteerd tot magazijnwerk maar omdat ik geen officiele mbo of hbo papiertje heb, zit ik er ook tussen en soms wel gemerkt dat ze me te hoog voor het 1 en te laag voor het ander vonden en bang waren misschien dat ik er ook snel weer weg zou zijn.

Her en der wat baantjes wel gehad, wat meestal niet veel voorstelde, maar ook gaten er tussen.
Ik heb verkeerde keuzes gemaakt soms (en waren ook crisis jaren dat niemand je aannam) maar ben ook weleens dingen beloofd zoals stage (moest een persoon gevonden worden om me te trainen, keurig contact gehouden steeds, er was nog niemand etc en op gegeven moment reageerden ze gewoon niet meer), trainingen en zelfs door de gemeente en dan lieten ze het allemaal weer afweten.
Voor mensen met een afgeronde studie, of goed cv is het al moeilijk maar iemand met mijn cv (en onderhand ook leeftijd geven niet veel bedrijven je een kans), en een achteruitgaande gezondheid zit ook nog eens tegen.

Ook die paar vrienden die ik had lieten het afweten, en door die financiele situatie zit ik nog thuis bij mijn ouders (wat ook niet gezond is natuurlijk) durf ik ook niet te kijken naar een relatie (terwijl ik zo graag kinderen wil maar wel steeds ouder word|) en stel dat ik wat vind en al die verhalen van mensen die steeds moelijker rond kunnen komen, makkelijker ontslagen kunnen worden terwijl je nog moet "beginnen" maakt het ook niet vrolijker.

Op een gegeven moment word je ook gewoon heel heel murw, ik ben ook eigenlijk niet eens zo'n prater, meer een doener, waar ik dinsdag heen ga daar kan je werkervaring op doen blijkbaar en hoop dat er gewoon ook eens iets gedaan kan worden, maar dat is dus weer afwachten of het zo'n "valse belofte" is of er echt concreet eens iets kan gebeuren dat heb ik ook het meest nodig eigenlijk ipv adviezen meer iemand die ook eens kan zeggen hey gast ik ga eens iets voor je doen ook.
Mijn leven, mijn situatie is heel uitzonderlijk, dat besef ik.

Niet om mijn probleem bij jou te "dumpen" maar dan heb je ook wat achtergrond.

4 years ago*
Permalink

Comment has been collapsed.

Jeetje, das inderdaad een heel verhaal.
Nou ben ik totaal niet thuis in dit soort dingen, dus veel nuttigs heb ik niet te zeggen.
Ik heb soortgelijke verhalen wel op Tweakers gezien, uiteraard niet exact hetzelfde, maar wel meerdere verhalen die ook een deel van jou verhaal in zich hadden. Mensen die door omstandigheden een gat of meerdere gaten in hun CV hebben en daardoor moeilijk aan de bak komen. Vaak gaat dit om IT/ICT gerelateerde banen, maar er zijn ook genoeg mensen die alles willen proberen, als het hun situatie maar veranderd. Een paar voorbeelden : https://gathering.tweakers.net/forum/list_messages/1941096 en https://gathering.tweakers.net/forum/list_messages/1938866 en https://gathering.tweakers.net/forum/list_messages/1907698/1 en https://gathering.tweakers.net/forum/list_messages/1878635 en https://gathering.tweakers.net/forum/list_messages/1943040
Mijn broer zit om medische redenen al jaren in de Wajong, van daaruit heeft hij nu begeleiding bij het vinden van een betaalde baan. Hij heeft jaren vrijwilligerswerk gedaan zowel om bezig te blijven als ook om ervaringen op te doen. Dit ging van heel simpel werk tot steeds iets meer verantwoordelijkheid. Het werk dat hij nu doet is nog steeds redelijk simpel en levert weinig op, maar hij heeft het naar z'n zin, en dat is heel veel waard. Das ook zo'n beetje alles wat ik weet helaas.
Ik heb zelf tot m'n 30ste thuis gewoond en nooit een relatie gehad, het is inderdaad vervelend, ik vond het voor mijzelf niet zo erg, maar vond het vooral vervelend voor m'n ouders. Nu heb ik een relatie, woon samen, en ben per ongeluk van de ene promotie in de andere gerold zonder enige vervolgopleiding te hebben gedaan. Dingen kunnen heel snel veranderen, vaak omdat er iets verkeerd gaat, maar soms dus ook in een goede richting.
Ik ben ook geen prater, dat is het enige waar ik nog wel eens mee zit. Ik heb niet de behoefte om dat te veranderen, ik ben blij met wie ik ben, maar maak me alsnog wel zorgen over het gebrek aan vriendschappen daardoor. Ik heb een paar kennissen, maar vrienden heb ik al jaren niet meer.
Maar laat ik het vooral niet eindigen in mineur, m'n boodschap is dus vooral dat het kan verkeren, je weet nooit wat er nog op je pad kan komen.

4 years ago
Permalink

Comment has been collapsed.

Bedankt voor de links en het verhaal.

Naja en dat moet je dus ook wel gegund worden dat stukje geluk dat jij en je broer dan krijgt, en dat is helaas niet voor iedereen hetzelfde in het leven, en dat heb ik ook altijd gehoopt en probeer het nog te doen alleen de cru / "het erge" is dat ik net alweer 39 ben geworden en naja ik denk om dezelfde reden als jij, als je dan bij je ouders woont is dat ook geen goed begin voor een eventuele relatie (plus als je dan ook geen prater bent) dus dat gebeurd ook niet voor me op dit moment, terwijl kinderen ooit nog mijn enigste grote wens in het leven is, en kan wel iemand van 18 nemen, maar ik wil toch ook iemand van rond mijn eigen leeftijd, kan nog wel , maar moeten er ook wel dingen eens gaan gebeuren.

Plus er gaat steeds meer naar de klote in dit land zelfs met baan en kosten die oplopen, huizenmarkt ben ik er nog verre van allemaal.
Maar in deze maatschappij die steeds meer egoistisch word, ook al heb je vriendschappen die laten het toch meestal ook afweten als het er op aan komt, persoonlijk zou mij iig ook iemand gewoon die je kan hebben als relatie van hey schat ik hou van je en terug te mogen horen veel belangrijker is. ;)

Heb soms weleens het idee gehad voor een soort datingsite maar dan voor vriendschappen, hou je bijv van gamen en een ander ook, nou dan match je daarop.

Als niet prater en met iemand met geen vrienden toch nieuwsgierig hoe ben jij tot een relatie gekomen als ik vragen mag, toeval?

4 years ago*
Permalink

Comment has been collapsed.

Mijn voorspoed was inderdaad geluk, voor mijn broer is het een hele lange en zware weg geweest. Zijn grote geluk is dat zijn vrienden hem wel door dik en dun zijn blijven steunen, en dat is heel speciaal.

Zo'n vriendschap site klinkt leuk inderdaad, beter dan al die datingsites voor mooie mensen en seksverslaafden tegenwoordig. Ik denk dat een "ouderwetse" speeddate sessie nog het meest in de buurt komt. (verdorie, nou zit de officiële clip van het liedje Wildfire van Seafret in m'n hoofd)

Mijn relatie is een inspiratie...maar niet voor iedereen...
Huh?
Ik heb mijn vriendin ontmoet in een cafe...
Dat klinkt niet heel bijzonder en te sociaal voor een niet-prater.

Voor m'n 30e verjaardag heb ik mijzelf getrakteerd op een sabbatical. Ik was 10 jaar werkzaam bij dezelfde baas, woonde nog thuis, had nog nooit een relatie gehad, en dacht het is nu of nooit, want anders stonden de volgende 37 ook al vast. (werken tot je 67e stond op de planning van het kabinet)
Ik heb een rugzak, een netbook en een nieuwe camera gekocht en ben vertrokken. Niemand had dat ooit verwacht van mij, inclusief ik zelf niet.
Acht maanden en 19.000 kilometer later ben ik in een cafe waar ze elke week een quiz doen voor teams, en ik had geen team.
Nou had ik 2 biertjes op en dan praat ik net genoeg om niet die vreemde stille gozer te zijn die geen vragen durft te beantwoorden, in plaats daarvan was ik die gozer die best veel antwoorden wist.
Het was liefde op het eerste gezicht, nou had ik daar wel vaker last van, maar dit keer was het wederzijds, en dat was normaal nooit zo.
Een dag later was dat nog zo, en een week later ook. Inmiddels is het jaren later en het voelt nog als dag 1.
We zijn allebei verlegen, geen praters, en soms een beetje vreemd. Ik zit nu op de desktop dit te typen, zij zit in de woonkamer een game op Steam te spelen.
Het heeft wel 8 jaar geduurd om tot dit punt te komen, al die tijd was het onzeker of we wel samen konden zijn. En daar zit de inspiratie wat mij betreft. Zoals jij zegt, we leven in een egoïstische wegwerpmaatschappij, als het niet meteen werkt of snel stuk gaat dan zoeken we wel weer iets anders, of dat nou een telefoon is of een vriendschap.

Daar ga ik weer, ik ben nog steeds een pessimist, de aard van het beestje.
De boodschap is dus...volhouden! :)

4 years ago*
Permalink

Comment has been collapsed.

Tsja speeddate is misschien niet verkeerd idee, hoop ook nog steeds op dat toevallige iemand tegenkomen.

Ik heb ook al heel lang een vriendin (kan beter met vrouwen opschieten dan met mannen ook) ook al 8 jaar zo'n beetje , leerde mekaar kennen op een spirituele chatroom waar we anders nooit zouden komen, ook zo'n ding, als jij of zij er niet bijv op die dag was, dat moment weet je...
Maar zij is bezet en door allerlei omstandigheden mekaar ook lang niet gezien, ik hang ook in van zijn we toch voorbestemd (we willen wel meer maarja, ik respecteerde ook haar wensen dat ze het toen niet kon, en dacht komt wel wellicht maar toen kwam dus dat we mekaar helemaal niet meer konden ontmoeten) of kom ik iemand anders tegen, moet ik er wat voor doen of komt het ook per toeval.
Dus ja ik vind het wel inspirerend een soort, mooi en ergens ook wel hoopvol.

Ik ben ook pessimistisch hoor, of wat zij zal zeggen beren op de weg zien enzo, maar positief misschien is dat met dat gesprekje wat ik had met dat werkervaring ding, het 3 dagen per week ga proberen, had wel gehoopt op een grote desk met computers maar is echt maar een klein computer hokje daar, geen idee wat ik te doen krijg (je kan lassen, inpakken er is van alles), waar ik heen ga, allemaal nog een onbekend ding.
Er zit iig wel 1 dame (kon d'r niet zo heel goed zien) of misschien iemand anders, kan zijn dat er misschien iemand single is (maar met mijn geluk vast niet) maar die zou wel mijn situatie ook beter begrijpen omdat ze er zelf ook in zit, maar goed dat is nou niet van belang eerst gewoon maandag er maar eens heen. ;)

4 years ago
Permalink

Comment has been collapsed.

Stap 1 is inderdaad op komen dagen, daarna zie je wel weer verder :)
Het is in ieder geval een welkome afwisseling en een kans op wie weet wat :)

4 years ago
Permalink

Comment has been collapsed.

We zullen zien. :)

4 years ago
Permalink

Comment has been collapsed.

You do not have permission to comment on giveaways.